sigara içmek

mevcut hayatımda en değer verdiğim aktivitelerden. rahatlatıcı.

kötü. link (bkz: gırtlak kanseri)

Keşke başlamasaydım dediğim olay . Ama bırakmak istemiyorum ya acayip bi olay .

bi yandan tadından iğreniyorum, bi yandan deli zevk alıyorum. çözemedim.

içerken müthiş zevk veren ama bağımlısı olmadığım şeydir. (en azından şimdilik) bilmiyorum belki gerçekten hakkını vererek içmiyorumdur ama bir günde mesela üst üste 4-5 tek içerim ama onun üstüne 15 gün içmesem bile istemiyorum yani baya garip bir şey.

Hayatın bi ara düzene girer güzel olur gibi oldu bıraktım. 5 ay sürdü ancak. Zor anımda yanımda olan, mutsuzken sığındığımdır.

sevgilimden ayrıldıktan sonra sigaraya başlıyayım ulan diye gittim bir paket aldım. içiyorum, içiyorum hiç bir zevk alamıyorum. farklı markalar denedim ama yine hiç bir şey anlamadım. ben de başlamadan bıraktım.

Her gün 3 paket kemıl dip bıluğ içmeden yapamam. Bu arada reklama girmesin diye şekilden şekle girdim amk.

ilk sigaramı az önce başımın ağrısını geçirir belki diye içtim. ayıptır söylemesi 12 saat uyudum da, kafam çatladı bu yüzden.

faranjitli bir boğazla rezalettir

sabah uyanınca sanki ağzına sıçmışlar gibi bir tat bırakması, "israil'i tükürüğümüzde boğarız" cümlesindeki tükürük hacmini karşılayacak ölçüde balgam üretmesi dışında pek eksi numarası olmayandır. ama şu son on seneye baktığımda benim için kaçış silahı oldu hep, bu yönden artısı daha fazladır gözümde.

hayatın sizden çaldıklarını, yediğiniz tokatları, yere düştüğünüz tüm anların acısını çıkardığınız tek şey.ciğerler acıtana kadar çekilir içe öfke dinene kadar

Uzun zamandır düşündüğüm ama bırakamadığım zıkkım. Yemek yemeden yatmaya kadar herşeyinizi kontrol eden oç

ulan şuan canım çekti,yok yanımda. ahmet çakar'ı görünce aklıma geldi.

bırakılamayan yine de nefret edilen illet.

bak bunu hep yapıyorsunuz, oglum bi 5 dakka once haber verin ben sarıyorum ya. bekle az bekle.

uyanır uyanmaz içilenin üstüne tanımam

ilk içtiğimde 11-12 yaşlarındaydım. dal sigara kesmeyip paket taşıyan akranlarımın olduğu bir çevredeydim. birkaç arkadaşım denemem konusunda ikna etti. sigarayı ağzıma alacağım an biri "duman içindeyken 'hiii babam geldi' de." dedi. sorgulamadan itaat ettim. etmez olaydım. duman boğazımdan içeri kaçtığı an öksürükten boğuldum, boğulurken ağladım, ağlarken güldüm. daha sonra başım dönmeye başladı. bu kadar çabuk mu bağımlı oldum, acaba artık bir keş sayılır mıyım diye düşünürken elimden sigarayı aldılar. aradan yıllar geçti, birilerine eşlik etmek adına elime sigara aldığım da oldu, ama o duman asla boğazımdan içeri girmedi. bir daha o babayı çağırmam. o kadar.

kötüdür, zararlıdır falan ama; yalnız olmadığını hissettirir insana. nereye gidersen git yanında olacak şeydir sigara.

adamlığın gereklerindendir.

severek yaptığım eylem

rahatlatır. bazen bırakmayı düşünüyorum, sonra saçma buluo vaz geçiyorum.

sigaram az kalmasa bu başlık hatrına yakardım bi tane.

dumanını izlemek hoşuma gidiyor ama tat alamıyorum. kokusu da pek hoş sayılmaz.

sonra dersin ki neden bu kadar çok sigara içersin içerim işte

uyanır uyanmaz ictiğim sigaranın yerini hiç birşey tutamaz.

yasam biçiimi

rüyamda bile içiyordum hayırlara vesile olsun

temel ihtiyaç gibi oldu artık yani bırakacağım diyorum ama zor

içtiğim zamanlar insanlar tersliyordu sanki sadece ben içiyordum. şimdi bıraktım sanki herkes sigaraya başlamış, millet methiyeler düzmüş amk (bkz: kişinin kendini mal gibi hissettiği anlar)

birakmak istemedigim bir eylem :) ozellikle gece icilen sigara gunduze gore daha ozel dusunceleri rahatlaticiligi resmen tadi degisiyor :)

artık yapmamak istediğim eylem. yeter be ya merdiven tırmanamaz olduk bu genç yaşımızda.

sigara özenilecek bir durum değil. doğruyu söylemek gerekirse sigaradan nefret ederdim içilen ortamda duramazdım. lise'de sorunlarım ve arkadaş ortamı yüzünden bir taneden birşey olmaz diyerek başladım. aslında bakarsanız sigarayı içinceye kadar çok kötü birşey paranla kendini zehirlemek olarak görünüyor ama içmeye başladıktan sonra standartlaşıyor. kafanın her estiği an çıkarıp yakıyorsun. şuan yaktım mesela. söylemek istediğim şudur eğer kullanmıyorsanız merak ettiğiniz için bile içmeyin bir kere içtiğinizde biri sigara uzattığında daha öncedende içtiğiniz için içiyorsunuz buna iç lan bi taneden bişey olmaz diyen dostlarınızın ısrarıda sebep olabilir. günde 10 lira verip akciğerinizi zehirleyeceğinize 2 bira için karaciğerinizi zehirleyin.

sigara içiyor olsam bugün 5 paket bitmişti he

sigara içmek dünyanın en güzel şeyi, sigara olmasa kendimizi yakardık

eksi yemek uğruna yazıyorum --- spoiler --- biraz ağır olmuş dostlar entry ama bunları birinin söylemesi gerekir diye düşünüyorum. affola... --- spoiler --- ki dünyanın en gereksiz olayıdır. başlayanlar hepsi arkadaş unsuru ile başladığını söyler ki hiçbir arkadaş size zorla istemediğiniz bir şey yaptıramaz. başlayanlarin içinde sigaraya özen duygusu vardır bunlar havalı görünmek, cool tayfaya girebilmektir. bunu liseden mezun olduğumuzda okulun havalı 2-3 kisisinden biri olan kız arkadaşımı evine bırakırken yaptığı itiraftan yorumladım. hatta en sonunda "uzak durmayi basarabildigim için" bana hayran olduğunu da ekledi (bkz: havalara girmek) velhasıl kendine saygısı olan içmez, basladiysa birakir diye düşünüyorum. en azindan ilerde çocuklarınızla daha fazla vakit geçirmek icin bile birakilabilir

hadi baba sen yaparsın (bkz: sevdiklerinizle geçireceğiniz anlar için, sigarayı bırakın...) ya ben istesem bırakırım

yavaş yavaş intihar etmek

millete günaydın bize alarmın olduğu her sabaha yakıyorum ben

hem paranıza hem ciğerlerinize yazık. oda arkadaşımı bıraktırmaya çalışıyorum, kokusu iğrenç.

sigara kokusundan nefret eden birisiydim bir zamanlar. bu gece ise üstüm sigaradan başka bir şey kokmuyor. hayatıma yeni almadım evet, ama önceden de çok yoktu be. derdim ki hem cebe zarar hem hem sağlığa. şimdi ise sikmişim sağlığı, ölüme sevdalandım ben.

canın çektiğinde içeceksin, ne önce ne sonra.

bazen sigarayi öyle bi yakarsin ki yanan sigara mi yoksa kendin mi diye düsünürsün.

çok edebiyatını yaptılar. yak, yak, yak diye piç ettiler, dile düşürüp çoluk çocuğun maskarası ettiler. halbuki sigarayı, sigara olduğu için içtiğimiz zamanlar daha samimiydi. sanırım son yıllarda bir özendirme akımı bilinçli ya da bilinçsizce yapılıyor. hiç iyi yol değil, neyse daha da uzatıp ben de edebiyat yapmayayım.

makine mühendisliği kazandığımdan beri günlük bir paket içiyorum

aşırı tiryaki olmadığı sürece morali bozulunca içen erkeğe yakıştırırım. hele bi de yakışıyosa rönesans tablosu gibi izlerim bile.

içene saygım var neticede herkes özgür ama içtiği sigarayla övünen , benim gibi liseli arkadaşlara söylüyorum şimdi sen o dumanı içine çekiyorsun ya bir bok olmayacak aldığın zevk bir süre sonra yerini bağımlılığa bırakacak , ergence dertlerin çözülmeyecek, bazı gerizekalı kızların senden sigara içtiğin için etkılenmesi çok kısa sürecek , ya sonra , sonra ne olacak ? çok büyük ihtimal bırakamayacaksın o duman seni içten çürütmeye başlayacak hasta olacaksın kimbilir kullanmayı bırakmazsan belkide ölümüne sebep olucak. peki ben niye bu konuda bu kadar hassasım? çünkü babam günde 1-2 paket ağır olanlardan içiyor,bırakamıyor cebinde kalan fazla parayı biriktireceğine sigara stoğu yapıyor. canıma tak etti artık bu amk şeyinden

genellikle lise caginda arkadaş ortaminda “bak ben de büyudum” imaji vermek icin başlanilan zararlari saymakla bitmeyen kötu alışkanlık